Mój świat

Język, to nie wszystko. Tak naprawdę, to wcale nie od niego się zaczęło. Jako pierwszy w mojej wyobraźni powstał fantastyczny świat, który długo nie miał żadnej konkretnej formy. W czasach późnego dzieciństwa często dla zabawy rysowałem mapy nieistniejących światów, nie wszystkie z nich przetrwały, ale te, które udało się zachować po jakimś czasie połączyłem w jedną spójną mapę "mojego" świata. Od tamtej pory nic się nie zmieniło i powstała wówczas mapa jest oficjalnym i ostatecznym przedstawieniem wymyślonego przeze mnie świata i dzisiejszy wpis chciałbym jemu właśnie poświęcić, bez niego bowiem zapewne nie doszłoby do prac nad skonstruowaniem języka. Na opis mojego świata złożą się informacje o jego geografii, religii i garść informacji historycznych.

Geografia:

Stworzony przeze mnie świat, to duża wyspa-kontynent i dwie mniejsze wyspy. Klimat jest ciepły i suchy, w przeważającej części przypomina klimat zwrotnikowy z mała ilością roślinności, południowe krańce jedynie charakteryzują się bardziej wilgotnym klimatem przypominającym tropikalny, z bogatą roślinnością i częstszymi opadami.

Główną i dominującą rzeką jest Léquamus stanowiący ważny szlak transportowy. Jego źródła znajdują się w górzystych prowincjach południowych, płynie z południa na północ leniwie tocząc swoje wody przez centralne równiny, przepływa przez stolicę (Antariya) i ostatecznie wpada do oceanu w nadmorskim, portowym mieście Quadolla.

Największym miastem jest stołeczna Antariya (8 mln mieszk.), do innych ważnych miast zaliczają się wspomniane już miasto Quadolla oraz stolice poszczególnych prowincji. Quadolla jest jedynym wielkim miastem nie będącym stolicą prowincji.

Mój świat, to jeden kraj zwany Naiŝée podzielony na prowincje, z których każda ma swoją lokalną stolicę stanowiącą miejscowe centrum gospodarcze i administracyjne. Prowincje północne są gęściej zaludnione, a południowe charakteryzują się małą liczbą ludności, ich stolice, pomimo pełnienia funkcji administracyjnych są małymi miasteczkami.

Religia:

Naiŝée posiada własną religię o cechach politeistycznych. Panteon składa się z siedmiu bóstw (zwanych Bogami) czczonych oddzielnie, jednak wszystkie one uznaje się za emanacje jednej Najwyższej Boskiej Istoty (Qui). Od imion Bogów wywodzą się nazwy siedmiu dni tygodnia oraz siedmiu miesięcy (kalendarz Naiŝée składa się z siedmiu miesięcy, w odróżnieniu od znanego nam dwunastomiesięcznego). Szczególną funkcję w życiu religijnym kraju pełni miasto Li Ai ze zbudowaną na Wzgórzu Mocy (Mémű) świątynią i położonym przy niej klasztorem.

Historia:

Istnieje zarys historii Naiŝée, oto on: Naiŝée powstało z połączenia wspólnot plemiennych posługujących się różnymi odmianami języka staronajssejskiego. Każda ze wspólnot plemiennych stała się następnie jedną z prowincji, a najważniejsza osada danej wspólnoty awansowała do funkcji stolicy prowincji. Zjednoczony kraj zaczął się ujednolicać, czemu sprzyjała wspólnota językowa i etniczna, różnice dialektyczne powoli zanikały. Proces ten został przerwany przez inwazję Inoryjczyków (inna cywilizacja o niesprecyzowanym położeniu, wiadomo jedynie, że przybyli zza oceanu od wschodu). Okupacja inoryjska została zakończona dzięki serii bezkrwawych powstań, których siła zwielokrotniona była pomocą Bogów. Pierwsze wyzwoliły się prowincje północne, dwie prowincje południowe (Kuŝo i No Kuŝo) pozostawały pod panowaniem inoryjskim dłużej, co poskutkowało słabszym rozwinięciem gospodarczym tych terenów oraz małymi różnicami dialektycznymi (w mowie południowych prowincji słychać różnicę w sylabach zawierających "q" i "u" względem ujednoliconej wersji języka z prowincji północnych).

Samą mapę aktualnie gdzieś wcięło. Nie będę czekać na jej znalezienie z publikacją wpisów, które już mam w planach; gdy mapa się znajdzie, poświecę jej nowy, osobny wpis.